Όταν δυναμώνει ο αγώνας του λαού και της νεολαίας για τις ανάγκες τους, μεγαλώνει αυτόματα και η κρατική βία και καταστολή, οι μηχανισμοί ενός κράτους που βλέπει να κλωνίζεται η κυριαρχία του, η σταθερότητά του, καθώς οι καταπιεζόμενοι σηκώνουν ψηλά το κεφάλι.
Όσο μεγαλώνουν οι αγώνες των φοιτητών, τόσο πιο έντονες θα είναι και οι προσπάθειες να τρομοκρατήσουν το φοιτητικό κίνημα, να το αποπροσανατολίσουν και να αμαυρώσουν τους ίδιους τους αγώνες τους. Το κράτος των βιομηχάνων, της πλουτοκρατίας θα χρησιμοποιεί κάθε μέσο σε αυτή την κατεύθυνση.
Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ, όταν λαός και νεολαία προσανατολίζουν τους αγώνες τους, δίνουν προοπτική και δυναμώνουν το μέτωπο πάλης απέναντι στην εξουσία των μονοπωλίων, η σύγκρουση γίνεται ανοιχτή.
Αυτό το παιχνίδι είδαμε πολλές φορές να γίνεται στις μεγαλειώδης κινητοποιήσεις των φοιτητών το περασμένο διάστημα. ΜΑΤ έτοιμα για πολεμική σύγκρουση, συλλήψεις, βία και προφανώς από το οργανωμένο σχέδιο δεν έλλειπαν οι κουκούλες, το μέτρο της άρχουσας τάξης για να συκοφαντεί τους αγώνες της νεολαίας.
Την 1η Μάρτη 2007, στη διαδήλωση της Αθήνας, απρόκλητα, εφαρμόστηκαν για μια ακόμη φορά τα κατασταλτικά και βίαια μέτρα για να χτυπήσουν τους αγώνες των φοιτητών. Εκεί, συνελλήφθησαν δύο φοιτητές γιατί περιφρουρούσαν το μπλοκ των συλλόγων της ΑΣΟΕΕ και εναντίον τους απαγγέλθηκαν βαρύτατες κατηγορίες, χαλκευμένες, που θυμίζουν ως και τα χρόνια του χουντικού στρατοδικείου: "Διατάραξη της κυκλοφορίας", "Απόπειρα απελευθέρωσης κρατούμενου".
Στη χθεσινή δίκη ήταν καταφανέστατες οι προθέσεις του εισαγγελέα, που ως άλλος στρατοδίκης δεν δίστασε καθόλου να εκφραστεί για τους αστυνομικούς χαρακτηρίζοντάς τους ως "δικά μας παιδιά, παιδιά της Ελλάδας", ενώ απέναντι στις φοιτητικές κινητοποιήσεις που όσοι τις υπερασπίζονται αυτές και το πολιτικό τους περιεχόμενο, γνωρίζουν καλά πως δεν είναι επιχείρηση μακελειού μα διεκδίκησης, έδειξε τα μεσάνυχτά του λέγοντας: "Λένε ότι δεν πέταξαν ούτε μια πέτρα. Δηλαδή κάνανε διαδήλωση σε εκκλησία;"! ενώ ισχυρίστηκε ότι "εγώ δε γνώρισα αστυνομική βία εδώ και 33 χρόνια".
Οι δύο φοιτητές τελικά καταδικάστηκαν σε πολύμηνες ποινές φυλάκισης με τριετή αναστολή.
Το φοιτητικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα δεν πτοούνται από τις αποφάσεις των "ανεξάρτητων" δικαστηρίων της άρχουσας τάξης. Η απάντηση πρέπει να είναι δυνάμωμα της πάλης, να τους κοπούν τα χέρια απ' τους αγώνες.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΠΑΛΗ ΘΑ ΤΗ ΣΠΑΣΕΙ.
Όσο μεγαλώνουν οι αγώνες των φοιτητών, τόσο πιο έντονες θα είναι και οι προσπάθειες να τρομοκρατήσουν το φοιτητικό κίνημα, να το αποπροσανατολίσουν και να αμαυρώσουν τους ίδιους τους αγώνες τους. Το κράτος των βιομηχάνων, της πλουτοκρατίας θα χρησιμοποιεί κάθε μέσο σε αυτή την κατεύθυνση.
Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ, όταν λαός και νεολαία προσανατολίζουν τους αγώνες τους, δίνουν προοπτική και δυναμώνουν το μέτωπο πάλης απέναντι στην εξουσία των μονοπωλίων, η σύγκρουση γίνεται ανοιχτή.
Αυτό το παιχνίδι είδαμε πολλές φορές να γίνεται στις μεγαλειώδης κινητοποιήσεις των φοιτητών το περασμένο διάστημα. ΜΑΤ έτοιμα για πολεμική σύγκρουση, συλλήψεις, βία και προφανώς από το οργανωμένο σχέδιο δεν έλλειπαν οι κουκούλες, το μέτρο της άρχουσας τάξης για να συκοφαντεί τους αγώνες της νεολαίας.
Την 1η Μάρτη 2007, στη διαδήλωση της Αθήνας, απρόκλητα, εφαρμόστηκαν για μια ακόμη φορά τα κατασταλτικά και βίαια μέτρα για να χτυπήσουν τους αγώνες των φοιτητών. Εκεί, συνελλήφθησαν δύο φοιτητές γιατί περιφρουρούσαν το μπλοκ των συλλόγων της ΑΣΟΕΕ και εναντίον τους απαγγέλθηκαν βαρύτατες κατηγορίες, χαλκευμένες, που θυμίζουν ως και τα χρόνια του χουντικού στρατοδικείου: "Διατάραξη της κυκλοφορίας", "Απόπειρα απελευθέρωσης κρατούμενου".
Στη χθεσινή δίκη ήταν καταφανέστατες οι προθέσεις του εισαγγελέα, που ως άλλος στρατοδίκης δεν δίστασε καθόλου να εκφραστεί για τους αστυνομικούς χαρακτηρίζοντάς τους ως "δικά μας παιδιά, παιδιά της Ελλάδας", ενώ απέναντι στις φοιτητικές κινητοποιήσεις που όσοι τις υπερασπίζονται αυτές και το πολιτικό τους περιεχόμενο, γνωρίζουν καλά πως δεν είναι επιχείρηση μακελειού μα διεκδίκησης, έδειξε τα μεσάνυχτά του λέγοντας: "Λένε ότι δεν πέταξαν ούτε μια πέτρα. Δηλαδή κάνανε διαδήλωση σε εκκλησία;"! ενώ ισχυρίστηκε ότι "εγώ δε γνώρισα αστυνομική βία εδώ και 33 χρόνια".
Οι δύο φοιτητές τελικά καταδικάστηκαν σε πολύμηνες ποινές φυλάκισης με τριετή αναστολή.
Το φοιτητικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα δεν πτοούνται από τις αποφάσεις των "ανεξάρτητων" δικαστηρίων της άρχουσας τάξης. Η απάντηση πρέπει να είναι δυνάμωμα της πάλης, να τους κοπούν τα χέρια απ' τους αγώνες.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΠΑΛΗ ΘΑ ΤΗ ΣΠΑΣΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου